cingiler
4 May 2020
Arka sayfa:
Bir şey, hiçbir şey gelmiyor aklıma. Kanlı gözler görüyor, kaçıyorum. Açık değil gözlerim ya da zihnim. Her şey üst üste, her şey kapalı. Kapılar. Açılan kapılar, kapanan kapılar. Görünmez yargılar, görünür olurlar.
Siyah bir gökyüzü. Altında bembeyaz bir çocuk. Sadece parlıyor. Sadece kirli. Simsiyah bir orman. Kargalar uçuyor. Çocuk bayrak gibi. Kırmızı. Kan süzülüyor bileklerinden, soluyor yavaş yavaş. Nefes alıyor, veriyor. Rengi değişiyor, kararıyor yavaş yavaş. Beyaz siyaha, aydınlık karanlığa dönüyor. Yıldızlar çöküyor yeryüzüne, kana bulanıyorlar. Nefret yayılıyor karanlığa. Çürüyüp dökülüyor kanlı yıldızlar yeryüzüne, yüzgarla birleşip ormanın oluyorlar. Çocuk ölüyor. Tamamen sönüyor.
Demir kokusu.
Her yer sadece demir koktu.
Ve karanlık çöktü tekrar.
Ön sayfa:
1:
Korkusuz yalanlar,
Aydınlıkta bulur yollarını
Ölümsüz karanlık sararken
Kollarını, gerçeğin güzelliğine
2:
"Ölü adamların gözleridir bunlar
Yalan alevlerinde dövülmüş."
2014