top of page
  • Yazarın fotoğrafıcingiler

Dertli Muhasebe Kağıdı

Bakıp görüyorsun. Kimsenin hayatına girebilecek ya da kendini dışlayacak konumda değilsin. Duvar örüyorsun ama dayanamayıp onu da yıkıyorsun. Yalnız kalmaya dayanamıyorsun. Sevgisiz kalmaya da. Kendini dağıtmaya başlıyorsun, azıcık mutlu olabilmek için. Parça parça dağılıyorsun ve dönüyorsun en başa: Kimsenin hayatına girebilecek ya da kendini dışlayabilecek konumda değilsin. Bittin. Oyun bitti. Yenilginin tadını çıkar, çünkü uzun bir süre bu halde olacaksın. Hatıralarla savaş, benliğinle savaş, içgüdülerinle savaş, her şeyle savaş içinde olacaksın. Yalnızsın çünkü belirip kaybolan duvarların var. Yalnızsın çünkü hastasın ve yetersizsin. İnsanları bu yüzden kovdun ya da onlar seni başlarından savdılar. Hepsi onların iyilikleri içindi neredeyse. Ama yine sen kaybettin. Yıllardır düşüştesin. Kanatlarını çırpmayı reddeden albatros seni. Öleceksin, haberin yok.



~2013 (umarım 2013'tür yani), narsizm is not nice.



2:


Onunla yanıp yok olmak istiyorum,

Ruhunda kaybolmak

yeniden var olup yok olmak

Ölmek, ateşlerinde

Kaybolan düşler gibi yitik

Ve bir bütün



0 yorum

Son Paylaşımlar

Hepsini Gör

Kum. Her şeydi. Altın Cehennem'de kaybolan herkesin elbet bir anlığına düşündüğü basit düşünce: Kum, her şeydi. Adımı battı. Ve diğeri de. Bazen, aradıklarının neden daha hareketli bir yerde olmadığın

Yıllardır yaptığım simya çalışmaları sonunda sonuç verdi. Altını fransiyuma çevirebilmek için sayısız kitap okudum. Sayısız tapınak ve üniversite gezdim, ama sonunda başardım, altını fransiyuma çevird

Var olması ilginç olan hikayenin olmaması gereken devamı: Kuyruğumun ve çıkan tüylerimin varlığına alışmaya çalışırken duvarımın ve penceremin sağlam olduğunu fark ettim. Pencereme ağır ağır yaklaştım

bottom of page