Varım

Sanırım mindfulness'ın önemini anladım. Yazmak zor bunu şu an, nasıl anlatacağımı da bilmiyorum ama düşüncelerimin durması, seslerin kesilmesi veya olmasının öneminin kalmaması güzeldi. Onay çığlıklarının kesilmesi, yalnızlık korkusunun geçmesi, bir hissin "Instagram'a bak", "Twitter'a bak" dememesi güzel. Sadece var olmak. İstediğin bir şey varsa yapmak, istemiyorsan yapmamak, korkmamak. Yatıp durmak istiyorum gibi mesela, düşünmeden durmak nasıl bir şey diye. Yazmak bu durumu sürdürmenin en iyi yolu değil muhtemelen ama yazayım dedim. "Ben böyleyim" diye yazı yazmam rica edilmişti, ama şu an nasıl olduğumu bile düşünmüyorum. Varım. Ve bu kendinden iyi. İlginç bir tecrübe. Okuyana tavsiye: Bir şeyi, sadece o şeyi yapmak için yapınca oluyor sanırım. Öyle şeyler. Varım ve bu okay. Varım ve okay'lik bile önemli değil şu an.