top of page
Yazarın fotoğrafıcingiler

Güncelleme tarihi: 18 Oca 2023

Bugün kendime yeni kanatlar yaptım. Kuş tüyleri, bal mumu, biraz sicim... Güzel oldular bence. Bembeyazlar bir kere, hafifler, çok güzeller. Sabaha karşı yeni aydınlanan gün gibi güzeller. Sadece güzel değil ama kanatlarım! Uçabiliyorum bir de onlarla! Gökyüzüne, bulutlara, istersem kırlara ... Bazen denize... Hoş, denize uçmak beni korkutuyor. Kanatlarıma su değecek, ağırlaşıp batacağım diye korkuyorum. Hep korkuyorum. Deniz sonuçta bu, sen bakmıyorken yükselir, alıverir seni içine. Uçtuğun kanatlar ölümün olur. Ağır bir taş gibi batarsın derinliğe. Zaten babam da hep derdi "Evladım kanatlarına dikkat et, suya yakın uçma" diye. Hiç dinlemedim, kanatlarım da hep ıslandı. Kaç kere zor çıkarıp kurtuldum, inanın sayısını ben bilmiyorum. Ama bu artık önemli değil! Çünkü yeni kanatlarım var ve ben gökyüzüne uçmak istiyorum! Bulutlar, masmavi gök, sıcacık, sapsarı Güneş! Ah, Güneş! Onu o kadar çok seviyorum ki, her uçtuğumda ona biraz daha yakın olmak istiyorum. O kadar sıcak, o kadar parlak ki! En az kanatlarım kadar güzel sanki! Yok, hayır... Kanatlarım o var olduğu için güzel! Onları o kadar seviyorum ki beni ona ulaştırdıkları için. Canım kuş tüyünden kanatlarım. O kanatlar olmasa, ona asla bu kadar yaklaşamazdım, ama o olmasaydı da bu kanatları yapamazdım. Ne kadar garip değil mi, neyi neden yaptığımızı bilmemek, seçmemek ve bilsek bile, seçmediğimiz bir neden için çabalamaya devam etmek! Ama ben biliyorum. Gökyüzünü, bulutları ve Güneş'i nasıl özlediğimi, biliyorum. O ışığı, azameti ve sıcaklığı hissediyorum. Nedense o da içimi ürpertiyor ama


Ben bugün, deniz yerine Güneş'i seçiyorum. 23.07.2020

Yazarın fotoğrafıcingiler

Bu sitede tekrarlayan bir tema var: "Yazamıyorum" . Bu tema tekrarlamaya devam ediyor, çünkü yazamıyorum. Sebebi de daha önce belirtildiği üzere: Hayatım ve/veya aklım sakinken pek yazmıyorum. Bu sırada Aysel dinlerken kutsallarımı çiğnediğimi fark ettim. Ne önemi varsa tabi, yine de suçlu hissediyor insan, Tomris dedim çünkü. Genelde yanılıyorum böyle şeylerde. Yanılmaya devam ettiğime de inanacağım.


Bu yazıda aslında bir noktada eskiden siyasi sayılabilecek şeyler de yazdığımı fakat artık bu konuya da çok girmek istemediğimi, ki zaten o kadar sinirli olmanın iyi bir şey olmadığını veya yapamayacağımı söyleyecektim sanırım. Demiş oldum bununla.


İki önceki paragraftan devam edersek, kendime koyduğum veya bana koyulmuş kurallarla yaşamaya çalışmak, garip bir şekilde bu kurallara uymaya Katolik katılığında yaklaşmak gibi alışkanlıklarım var. Bundan da kurtulmak gerek. Yanlış anlaşılmak istemem, bu kurallar dini veya tam olarak genel geçer ahlaki kurallar olmak zorunda değiller, daha farklı saçma sapan şeylerden bahsediyorum. Dini ve genel geçer ahlaki kurallara uyanları da var.


Özel hayatımı da ortaya döktüğüme göre, yazacak çok bir şeyim olmadan gelmiştim, yazmış olduğum çok bir şey olmadan gidiyorum. Eski siyasi yazılara isteyenler Preminger kategorisinden bakar, şu anki fikirlerimi yansıttığımı savunuyor ya da savunmuyor değilim, umarım başıma bela olmaz. Sevgilerle

Dinozorlar kaldıramayınca gerçeği, gitmişler buradan.

Yazarın fotoğrafıcingiler

Ne büyük şeyler, değil mi kelimeler Değeri varlığından, akıldan çıkışından Akla girişinden Sana gelmesinden, benden gitmesinden Ne güzel şeyler, Her şeyi var ve yok kılabilen kelimeler

bottom of page