Ön sayfa:
Özgürce gidiyordu. Onu bağlayan her zincirden kurtulmuş, kendi varlığıyla kendini bulmaya gidiyordu. Yavaş yavaş ve emin bir şekilde düşüyordu. Yolu belirsizdi ama bu önemli değildi, önemli olan özgürlüktü ve ona ulaşacaktı. Başardı. Tamamen kurtulmuştu. O dev dondurma topundan tamamen kurtarmıştı kendini. Kahverengi bir huzurla buluşmuştu resmen.
Ve o, oldu.
Dev, ıslak, pembe bir şey onu huzurundan kopardı.
Arka sayfa:
Küçük bir yaprak düşer suya
Savrulu
Bir tilki gezer yanında
Su küçük, tilki biraz daha
Tilki içer suyu
Yaprak süzülür
Karanlık çöker üstüne
Gözler üşüşür
Yaprak kurur geceleyin
Susuz kara toprakta
Gündüz savrulur yine
Başıboş bir rüzgarla
~2014, en sevdiğim şey ilk hikayenin bir tavla zarı hakkında olması
Comments