1YıI

Koca bir yıl geçmiş,en son yazımı yazalı.Belki de bıkmıştım yazmaktan,belki de yazmanın faydasızlığından sıyrılmak istemiştim.Ne kadar da rahatlatıcıydı oysa ki…Okumayacağını bilmek,başkasının okuduğunu bilmek,kaybetmek,kazanmak ve yine kaybetmek.“Kasa her zaman kazanır”,hayatta herkes kaybeder.Sürekli kazanmak diye bir şey yoktur.En sonunda hayatını “kaybeder"sin.Bilinçliliğin yitirilir,ölüm belki de dalga fonksiyonu olarak bilincine devam etmektir ve gerçek Cennet…Bu düşüncenin şu an aklıma gelmiş olması bile tüm melankolimi öldürdü.-tag words:Dalga fonksiyonları,ölçme problemi,bilincin gereği,von neumann yorumu,ölüm,dalga fonksiyonuna dönüş,sonsuzluk,umarım hatırlarım- 

Peki ne oldu bu bir yılda? Mutlu oldum çokça,çokça da üzüldüm.Daha çok üzülmüş olabilirim,son yazımda "6 ay” demişim,hangi olaydan bahsettiğimi tam bilmiyorum,aralıkta da yazmış olabilirim,martta da,muhtemelen yazdığım aralıktı.Şu an -eğer aralıkta yazdıysam- o “6 ay” 1 yıl 8 aydan biraz daha fazla oldu yanlış hesaplamadıysam.Zaman geçiyor,algılayamıyoruz bile.Yazık ya,yaşananlar,umutlar,her şeyin ölümü.Yeni başlangıçlar ve onun yanlışlığındaki kayıp.Kurtulamayacak mıyım ben içimdeki karanlıktan?Neden bu kadar çok seviyorum acı çekmeyi? Birisi,sadece birisi bana yardım etse ya…Neden yanlış kararlar veriyorum?Bilmiyorum,bilmiyorum…Yeter şimdilik bu kadar.Bir yıl geçmiş ya. 2013

.

Her şey bir şeyleri görmek istememem,yakıştıramam yüzünden mi?Hadi oturup edebiyat yapalım: Görmek istemediklerimi gösteren gündüzlerin içinde geceleri daldığım hayalleri hatırlasam daha mutlu olacakken neden bu gündüzler gündüz geceler gece olarak kalır? Hangisi daha üzücüdür? Çoklu seçenekler mi, yoksa değişim mi? Her şey burada başlamıyor mu zaten? Herkesin görmediğini görmeye çalışmak çok kolaydır,başınızı arkanıza çevirir ve amuda kalkıp bakarsınız ve yaptıklarınız yanlış olarak değerlendirilir. Astatin daha az bulunur ama herkes altını bilir. İnsanlar birbirine benzemeye başlarken, merakımızı öldürmeye çalışmanın amacı ne?Bizim derdimiz ne?! “Danssız yapılan devrim,devrim değildir." 

6 ay.6 ayda olan her şey değişti,keşke şu anki halimle orada olsam.

Gözleri bağlı insanlar,farklı olanı reddetmeye çalışırken farklıolan onlara dönüşmeye başladığında farklılığın önemi ne olacak? Herkes aynı şeyi düşünür,yapar,giyer,fark ederse nasıl ilerlenecek? İnsanları rahatsız etmeyen sessiz sakin bir kıza bile ithamlarda bulunabilen birisi nasıl başkalarına karışabilir? Kendine bak,her saniye adım adım değişen,adını ağzımdan duymaktan tiksindiğin varlığa dönüşüyorsun-pardon yanlış kelime- "dönüştün”. Bir insan nasıl bu hale gelebilir? Kabulleniyorum,artık.

Hadi saçmalayalım,her şeyi aklıma geldiği sırada yazsam,ne olur acaba?

-yazdıklarımı gördükten sonra yazmaktan vazgeçtim- 2012

Ne yapacağım?

Beynimi kurcalayan bir şeyler var son günlerde,sanki gelecek çok parlak olacak ya da direk harcanacakmışım gibi.Çok uzak olan her şey yakınımda bir anda, kararlarımı erkenden vermeli planlarımı yapmalıyım.Neden basit bir insan değilim?Basit,tutarlı,kesin hedefleri olan biri neden değilim?Bilmiyorum. Çok şey yapma isteği ve başarısızlığın çatışması yüzünden beynim bocalıyor,zihnim yoruluyor.Elimden gelenin en iyisin yapmaya çalışırken bocalamak,sendeleyip düşmek beni sinirlendirmekten ziyade keyifsizleştiriyor ve daha takıntılı biri yapıyor.Sonra arkadaşlıklarım zedeleniyor ve iyice kendimi insanlardan dışlıyorum.

Ben bu değilim.Adamakıllı oturup ders çalışamıyorum,doğru.Oturup çok da kitap okuduğum da söylenemez.Peki ne var da bu kadar kasıyorum?Amacım ne?

Dünyaya yararlı olmak.Bir şeyler bulmak.Bilim yapmak.

Bilmek.

Bilmek istiyorum,insanlardan farklı olmak istiyorum -sanki yeterince farklı değilmişim gibi- ,biraz daha ilerisini,ufkun gerisini görebilmeyi ; ufkun olmadığı yerlere kendi ufkumu götürmek istiyorum.Bu,burada çok zor.Neden?Nasıl amacıma ulaşacağım?Bilmiyorum. 2011/2