Dayanamıyorum.

Artık ne kalbim dayanıyor,ne beynim.Acıtıyor işte,anlatılmaz bir acı sadece.Karanlığın içindeki karanlık gibi,bilmiyorum.Her zamanki gibi.Başımın içine sancılar giriyor,durduramıyorum.Belki de sadece acıtıyor.Anlamıyorum ki kimin ne dediğini ne yaptığını.Aklıma geliyor.Ne kadar oldu ki?3 ay?4 ay?“A long ago,we used to be friends.”,je ne peux pas accepter ce mot. Ah.Fizik,sayılar,problemler,ivme falan ne güzel şeyler,asla seni yalnız bırakmazlar,keşke aklımdan çok büyük hesaplamalar yapabilseydim…Ne güzel olurdu!5 saniye içinde olasılık hesaplamak falan,mümkün değil.Öyle yaratılmamışım.HEr şeye bu kadar alışırken,buna nasıl alışamadım anlamıyorum…-oha,fransızca hocamın yüzünü hatırlamıyorum o.O - neyse.bu kadar. 2011

süt.sebil.su. 04 Ekim 2011

gözler.göz.ne oluyor?ben niye bunları yazıyorum?bir karanlık,her şey kararıyor tekrar ve tekrar kararıyor.“Son olabileceğini düşündüm.” “hayır,olmayacak.”,nah olmayacak.DÜşünceler,zihnim.testler,çözmeliyim.Gözlerim,daha karanlık artık.Aklıma hızlananan bir arabanın arkasından atladığım geldi,güzel bir gündü.“I’ aint gonna live forever"lol.Acı çekiyorum,yine.Aydınlığı gördüğün anda karanlık…yazamıyorum.Günümüz güzel geçsin di mi?Bilmiyorum.Beyin boşalır….düşün düşün!Yazamıyorum.Sanki her gün dopdolu olan bir caddede yürürken bir anda hava kararmış ve insanlar buharlaşmış gibi,cadde üzerime yıkılıyor,içime giriyor sanki.Bir bütün oluyorum caddeyle,"ichi wa zen,zen wa ichi” diyen kardeşlerin hissettiklerini görüyorum belki de.Kapının önündeyim de geçemiyorum,Winry beni takmıyor belki de.Belki de süt sevmem benim suçum.Bilmiyorum.Keşke sebile koşan olsaydı,keşke…Aklını kullanmayan ölür.Bedenen olmasa da manen.Bilmiyorum yine…Peşimden koşturan birileri var,benim iyiliğimi istiyorlar.Mutluyum.

Kalp nakli zordur,Güney Afrika.Tumblr'da yazdıklarını hatırlarsın,beynin tekrar durur.Güzel yazıydı,keşke hak eden birileri olsaydı.Nokta.yine beynim durdu.test bitti…marvin the paranoid andorid…Şizofreni nasıl bir şeydir acaba?Merak ediyor insan.ve bitti-biterken çalıyordu:patience - guns n’ roses

Anladım. (19 Eylül 2011)

Karanlık,her yer.Gözüme giren fotonların retinama düşmesini reddediyorum.Ya da gelsinler, ne fark eder gelecekler elbet.Kafam karışık,aklım tepetaklak.Her şey garip,beynmi durmuş durumda.Okul karışık,sınıftaki gariplerdenim,bilemiyorum.Yaşamak istiyorum,ama mutlu olarak.Bak mutluyum şimdi.“SING FOR MEEEEEEEEEEEEE” JE VOUS AIME!DAyanamıyorum,beynim duruyor benim aklımı harekete geçirmem lazım.Bilmiyorum,hiçbir şey bilmiyorum sanki.Nöronlarım gevşedi galiba?BU tarzda kitap yazsam satar mı acaba?LOL.fa.OLAMIYORUM.Bak yine beyin durdu,çalış beyin ÇALIIŞ!Herif hayvan gibi solo yazmış train of consequences'da.Mehmet Öz nereden aklıma geldi şimdi?Ha doğru,bu yazılardan bir kitap oluşturursam bir editörün elden geçirmesi gerekecek tüm havası kaçacak ama Yızlmaz Özdilinkielr geçiyor mudur acaba?dedim ve aklıma mehmet özlü yazısı geldi onun üzerine haftada 9 kere cinsel ilişki brokoli,yılmaz özdilin annesi falan. -müzik ruhun değil beynin gıdası yazı yazamıyorum müziksiz-ne diyordum PAÇANGAAA -annem yapmış :D -neyse.

şuan çok ilginç bir bilinç halindeyim.

Anladım.