top of page

1:


Koşuyorum, arkama bakmadan rüzgarın yüzümü temizlemesini beklemeden. Ne kadarını kurutabilir ki? Ne kadarı geçebilir? Ne bekliyordum? Neydi ki hayalim? Koşuyorum, nefesim tükeniyor, koşuyorum. Rüzgar artıyor, koşuyorum. Yol bitmiyor, bitecek ama bitmeyecekmiş gibi .Ölüm gelmiyor, neden gelmiyor? Yetmez mi artık, son yetmez mi? Hiçbiri, her şeyi yetmez mi? Birsin artık. Birazcık huzur, bir gülüş, küçücük bir gülüş. Tek bir nefes. Hepsi uzak, her şey uzak. YAKIN ve UZAK. Ölmek. YAKIN ve UZAK. Hayat! Her yerde ve uzak. Acı, içimde ve içimden.


Bitmez, bitmiyor, bitmeyecek ta ki ben bitene kadar ölene kadar. Ölüm gelmeyecek, ben gitmeyeceğim ta ki o gelene kadar. Neden? Yine neden?


2:


Bu sefer. Bu sefer ne oldu?

Bilinmez.

Bilinir ama bilinmez.

Gözler kaçar, ruhlar gider, geriye sadece yalnızlık kalır. Hayatın içindeki ölümün ruhu, bitmez tükenmez göçüşler.

Ölüm.

Hayat.

Tekrar ölüm.

Mutluluk.

Hüzün.

Tekrar hüzün.

Ve tekrar hüzün.

Asla bitmeyecek, asla gelemeyecek. Sadece koşacağım, bitene kadar koşacağım.


~2013

  • Yazarın fotoğrafıcingiler

Yeşil. Yeşillikler içinde yüzüyordu. Bu zıtlığa nasıl düşmüştü acaba? Pembeydi. Ve ölümcül yeşilin içinde yüzüyordu. Yabancı her ton, her renk oradaydı. Tek renk. Yeşil. Yeşilin her tonu ve hepsi ölümcül. Onu beyaz edecek her ama her şey ölümcül. Bir küçük hata ve bam! Bir küçük parıldama ve beyazlık. Beyazlı, ışık. Ölüm demekti. Her şeyin kirli olduğu burada beyaz, gerçek ölümdü. Gerçek kirlilik tamamen ölümdü.

Ve bir şey oldu.

Parlaklık.

Bam!



~2013. Galiba Emin Amcaların olduğu içmeli bir akşamın sonunda eve gelince yazmıştım, babamın koltuğa oturup. Emin Amca kısmı dışında aileli içme akşamı ve babamın koltuktan eminim.

Şeytan mı susturacak kinimi?

Unutamadığın tek aşk mı boğacak seni?

Kır her zinciri

Hepsini kır.

Kadehini tekrar kaldır

Ve iç

Zehirli aşkın son damlalarını



~2013 muhtemelen, ve muhtemelen Elif'e

bottom of page