Veba

Oturduğum yerde eğleniyorum. İçim karanlıktı, daha karanlık hissetirecek bir şeyler var gibi düşündüm ve olmadığını fark ettim. Keyfim yerinde. Bir noktada üstümde yanan ışığı söndürmek zorunda kalabileceğimi biliyorum. Bir noktada bu yazıyı yazacak halde olmama ihtimalini düşünüyorum. Belki bunlar gerçek değil ama düşünüyorum. Yine de sel bizi de vurana dek, keyfime bakabileceğimi biliyorum. Yavaş yavaş bunu sağlayan her şey gidecek olsa da. Şimdilik bir şeylerin görece iyi olduğunu biliyorum.

Biterken çalmaya başladı: