top of page
Yazarın fotoğrafıcingiler

Delilik Diptych'i

I. Nesir


Deliliğin kıyısına geldiğimde durmak dışında bir şey kalmıyor geriye. Dönüp geri gitmek dışındaki tek seçenek o kadar korkunç, o kadar bilinmez ki. Bir adım ve uçurumun dibinde suların içindesin. Bir adım ve sen, sen değilsin. O andan itibaren kimse gördüğünü göremez ve bildiğini bilemez, ama bilincinin kendin sandığın şeylere olan bağını yitirdiğinde senden de bir sen kalmaz geriye. Su olursun artık, yok olursun delilikte.


II. Nazım


Deliliğin uçurumundan aşağı bakıyorum

"Ne var orada" diye

Sınırsızlığın dalgaları kayalara çarpıyor,

Korkuyorum

Sırtıma rüzgar vuruyor, ben

Bilinmezliğe düşmek istemiyorum

Hayat merakımı yeniyor

Geri dönüyorum

Kendimi yitirmemek uğruna gerçeklikle yaşıyorum








Bunlar hep bu şarkıdan ve muhtemelen biraz da Seher Gece Tatlı'nın Fısıltılar oyunundan çıktı:


0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Güneş

Bir ay kadar önce bir yazı yazmaya kalkmıştım. Bir hikaye. Aklıma gelen farklı fikirleri, farklı ruh ve kişilik hallerini (ve belki de...

Yorumlar


bottom of page