top of page

Sesler

Yazarın fotoğrafı: cingilercingiler

Güncelleme tarihi: 9 Nis 2020

Çok fazla ses duyuyorum. Sanki herkesin her dediği, her kelimesi, her düşüncesi... Katlanamıyorum artık! Bu benim suçum, evet, bu benim suçum. Ses! Ses! Ses! Neden susmuyorlar? Neden bir an olsun susmuyorlar? Yarısı bitince diğer yarısı başlıyor... Ben dedim! "Bana yalvarın" diye ben dedim, "en büyük yardımcınız benim" dedim, bana yakarın, en doğrusu neyse, iyiliğiniz neyse onu veririm dedim. Bok vardı. Lütfen, Allah rızası için... Şimdi gözlerimi açacağım ve her şey daha iyi olacak. Oh! Sustular, sonunda sustular.


- Efendimiz...

- Efendim, Gabriel?

- Sanırım az önce tüm var oluşu yok ettiniz.

- Mümkün değil Gabriel, o zaman biz nasıl varız?

- Bilmiyorum efendim

- Ben de bilmiyorum Gabriel, ama en azından sustular, sonunda sustular.

0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Afitab

Babamın diğer uyarısı neydi?

Sarı Otlarla Karışık Kahverengi Toprak

Bazı akşamlar var. Balat Ormanı'nda. Hava o yazı oluşturan çamlar ve otlar gibi kokuyor. Yer toprak, kuru otlar, belki kurumuş çam...

Kum

Kum. Her şeydi. Altın Cehennem'de kaybolan herkesin elbet bir anlığına düşündüğü basit düşünce: Kum, her şeydi. Adımı battı. Ve diğeri...

Comments


© 2020 Oğulcan Cingiler

bottom of page