top of page

Zarlar, Zarlar, Zarlar ve Yine Zarlar

  • Yazarın fotoğrafı: cingiler
    cingiler
  • 16 Oca 2020
  • 1 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 9 Nis 2020

Kumar oynamaktan vazgeçmiyorum. Çok bir şeyle değil: Kendimle, hayatımla ve arkadaşlıklarımla sadece. Sanki elimde ne olduğunu bilmediğim, ama testere olduğunu sandığım bir aletle, bir ağaca tırmanmışım ve sırayla dalların üstünde durup, tek tek bindiğim her dalı istemeye istemeye kesmeye çalışıyormuşum gibi. Kesemiyorum da. Dallar duruyor ve ben düşmüyorum. Her şey aynı, hiçbir şey değişmiyor ve ben yine de korkuyorum. Bir şeyleri mahvetmekten (sürekli) korkuyorum.

Son Yazılar

Hepsini Gör
Güneş

Bir ay kadar önce bir yazı yazmaya kalkmıştım. Bir hikaye. Aklıma gelen farklı fikirleri, farklı ruh ve kişilik hallerini (ve belki de...

 
 
 

Comments


© 2020 Oğulcan Cingiler

bottom of page