Karanlık gözünde söndü, bir daha solmayacak renklerle birlikte karanlık gözünde söndü. Düşünebilir misiniz ? Bir gökkuşağının nehir gibi aktığını, hayal edilemez renklerin varlığını? Ama karanlık gözünde söndü. Asılı kaldığı uzayın üstünde, altında ve yanında, yakınında ve uzağında, her yerinde! Karanlık bir daha doğmayacak şekilde söndü. Sadece renkler ve o vardı artık. Açık maviler, fuşyalar, pembeler, sarılar. Parlak, pastel, asla sönmeyen, asla birleşemeyen; göze bir diken gibi saplanan, çok acı bir bal gibi yakan ve akan renkler! Görmeyi kesemiyordu, gözlerini kapaması veya kapamaması anlamını yitirmişti, sonsuz bir ufukta mahkumu olduğu tüm o canlı renkleri yaşayacaktı. Karanlık, bir daha gelmemek üzere gözünde sönmüştü.
2015